پوست در بازی. فصل اول: پوست در بازی یعنی چه؟

 

🔹خلاصه کتاب: پوست در بازی

🔹نویسنده: نسیم نیکلاس طالب

🔹 نشر نوین/ ۱۹ فصل/ مترجمان: سعید رمضانی، هادی بهمنی

🔹خلاصه کننده: مصطفی منبری

 ◾️ کتاب را در ۵ فصل با عنوان‌هایی به انتخاب خودم خلاصه کرده‌ام:

 

 

۱- «پوست در بازی» یعنی چه؟

 

 

کسی که «پوست‌ در بازی» دارد، یعنی بهای عواقبِ خوب یا بدِ تصمیمات خودش را می‌پردازد.

داشتن «پوست در بازی»، باعث یادگیریِ دانشی می‌شود که از طریق آزمون‌وخطا و تجربه حاصل شده است و بسیار برتر از دانش حاصل از استدلال‌کردن است.

یادگیری در مدرسه رخ نمی‌دهد چون کسانی که «پوست در بازی» ندارند، یاد نمی‌گیرند. چرا که آنها قربانیِ اشتباهات‌شان نمی‌شوند. سیستمی هم که دارای سازوکار ویژه‌ای برای «پوست در بازی» نباشد و عدم توازن‌ها در آن، روی هم انباشته شده باشند، بالاخره منفجر شده و بدین صورت خود را تعمیر خواهد کرد. البته اگر بقا یابد.

شما هیچگاه نمی‌توانید کسی را کاملا قانع کنید که اشتباه می‌کند. تنها واقعیت می‌تواند او را قانع کند. یعنی زمانی که خودش، بهای اقداماتش را در دنیای واقعی بپردازد.

وقتی بقا تهدید شود، کسانی زنده می‌مانند که «پوست در بازی» دارند و ناچارند عملی در دنیای واقعی انجام دهند چون اگر اشتباه کنند، حذف خواهند شد. این‌گونه می‌شود که سیستم‌ها از طریق حذف‌کردن یاد می‌گیرند.

حتی تکامل هم تنها زمانی اتفاق می‌افتد که خطر حذف‌شدن و انقراض وجود دارد. بعبارت دیگر، در دنیای واقعی، بحث، استدلال و توضیح‌دادن اهمیتی ندارند. چیزی که مهم است، بقا است و بقا، محصول عمل‌کردن است نه توضیح‌دادن.

«پوست در بازی» باعث می‌شود مسائل کسل‌کننده، کمتر کسل‌کننده باشند. وقتی «پوست در بازی» دارید، کارهای خسته‌کننده‌ای نظیر بررسی مسائل ایمنی هواپیما، دیگر حوصله‌سربر نخواهد بود. زیرا امکان دارد مجبور به سوارشدن در آن هواپیما شوید.

وقتی صحبت از آتش‌سوزی باشد، سریع‌تر از هر رقابتی خواهید دوید.

بسیاری از معتادان می‌توانند هوشمندانه‌ترین ترفندها را برای تولید مواد مخدرِ مورد نیازشان پیدا کنند. این انرژی ذهنی، فقط برای تهیه‌ی مواد است و بدون اعتیاد، قدرت ذهنی خارق‌العاده‌شان هم از بین می‌رود.

من هم زمانی که «پوست در بازی» ندارم، معمولاً احمق می‌شوم. ولی خبر خوب اینست که برخلاف یک فرد معتاد که تدبیر خود را از دست می‌دهد، چیزی که در شرایط ریسک یاد می‌گیرید با شما خواهد ماند.

دلیل اصلی مبارزه‌ی من با سیستم‌هایِ آموزشی مرسوم هم همین است. اگر بچه‌ها خودشان درگیر کاربردهای ریاضی باشند، بسیاری از آنها عاشق ریاضیات خواهند شد.

داشتن «پوست در بازی» چیزی از جنس عمل‌کردن است نه حرف‌زدن. افراد باید بصورت واقعی و عملی خود را در معرض ریسک تصمیماتی که برای دیگران می‌گیرند قرار دهند. اینکه افراد چه فکری می‌کنند اهمیتی ندارد. توضیحاتی که مردم درباره‌ی کارهایشان می‌دهند صرفاً یک سری کلمه است. داستان‌هایی است که به خودشان می‌گویند و ارتباطی با علمِ درست ندارد. ولی کارهایی که انجام می‌دهند، محسوس و قابلِ سنجش است. به همین دلیل باید روی اعمال مردم تمرکز کنید نه روی حرف‌هایی که می‌زنند. مردم شاید در ذهن‌شان ندانند که به کدام سمت می‌روند، اما حین عمل‌کردن، می‌دانند.

.......................................................

دسترسی سریع:

1-     پوست در بازی یعنی چه؟

2-     شرافت یعنی ریسک‌پذیری

3-     قانون اقلیت

4-     برده‌داری مدرن

5-     چرندیاب