کتاب: کار عمیق
نویسنده: کال نیوپورت
قسمت دوم: قوانین کار عمیق
هیچ روال
و عادت درستی برای کار عمیق وجود ندارد. مناسب بودنِ هر روش، بستگی به فرد و نوعِ پروژه‌اش
دارد. هر فرد بیش از ۴ ساعت در روز نمی‌تواند کار عمیق انجام دهد.
1-
کارهای روتین و روزمره‌ای را برای
حفظ تمرکز به زندگیِ کاری‌تان اضافه کنید.
مثلاً زمان
و مکان مشخص و آرامی را برای انجام وظایف عمیق روزانه مثل مطالعه یا کار روی پروژه‌ی
شخصی‌تان اختصاص دهید تا سرِ ساعت مقرر، مجبور به انتخاب بین کار عمیق و زرق‌و‌برق
اینترنت نباشید.
2- خلوت‌نشینی کنید.
گاهی به
طور کامل از دسترس خارج شوید تا بدون حواس‌پرتی به کار عمیق بپردازید. از خلوت‌نشینی‌های
یک‌ماهه گرفته تا یک‌ساعت در روز، اصل اساسی، قطع ارتباط کامل با محیط در طول
مدتِ خلوت‌نشینی‌تان است. «بیل‌گیتس» وقتی مدیر عامل مایکروسافت بود، در زمان‌هایی
به نام «هفته‌های فکر» به خلوت‌نشینی می‌پرداخت. «دنیل‌پینک» نویسنده، در خانه‌اش با
هزینه‌ی زیاد، اتاقکی مخصوص نوشتن ساخته است. «ویلیام شاکلی» فیزیکدان، زمانی موفق
به اختراع ترانزیستور و دریافت جایزه نوبل شد که قبلاً خودش را در اتاق یک هتل زندانی
کرده بود تا جزئیات طرحش را بنویسد. «پیتر شانکمن» کارآفرین، کتابش را در عرض ۳۰ ساعت نوشت. او برای این‌کار،
یک بلیط رفت‌و‌برگشت به توکیو رزرو کرد تا در خلوت‌نشینی زمان پرواز، کتابش را تمام
کند!
3-
تنها کار نکنید.
کار عمیق
و همکاری، رابطه‌ی نزدیکی با هم دارند. کار انفرادی بهترین استراتژی نیست، بلکه شما
باید در معرض ایده‌های جدید و جرقه‌های ذهنی نو هم قرار بگیرید. شما با کارکردن در
کنار کسی که روی همان موضوع کار می‌کند، کار عمیق‌تری انجام خواهید داد و تولیدات با
ارزش‌تری ایجاد خواهید کرد.
4-
روی «یک» هدف خیلی‌مهم و جاه‌طلبانه
تمرکز کنید.
چون هرچقدر
سعی کنید که کار بیشتری انجام دهید، عملاً کار کمتری انجام خواهید داد.
5- گام‌به‌گام میزان موفقیت خود را اندازه‌گیری کنید و به خودتان
امتیاز دهید.
6-
در پایان روزِ کاری، رسیدگی به مسائل
کاری را تا صبح روز بعد تعطیل کنید.
زمان تعطیلی،
فرصتی برای ذهن ناخودآگاه شماست تا در پشت پرده، به مرتب‌سازیِ پیچیده‌ترین چالش‌های
حرفه‌ای‌تان بپردازد. پیاده‌روی در طبیعت، دوش گرفتن، گوش‌دادن به موسیقی، رانندگی،
گپ‌زدن با یک دوست و درست کردن غذا، فعالیت‌های مناسب برای زمان تعطیلی هستند تا مغزتان
به تجدید قوا بپردازد.
7-
خودتان را سم‌زداییِ دیجیتال کنید.
از قبل برنامه‌ریزی
کنید که چه زمانی از اینترنت استفاده خواهید کرد و سپس در خارج از این زمان‌ها، کاملاً
از دنیای مجازی اجتناب کنید. در یک دفترچه، دفعه‌ی بعدی که مجاز به استفاده از اینترنت
هستید را ثبت کنید. مثلاً نیم ساعت بعد. تا وقتی که به آن زمان نرسیده‌اید، اتصال به
شبکه به هیچ وجه مجاز نیست. مقاومت در برابر وسوسه‌ی اینترنت، ماهیچه‌های ذهن‌تان را
قوی‌تر می‌کند و در بلندمدت بر تمرکزتان افزوده می‌شود.
عمل به این
ایده‌ی ساده، کار بسیار دشواری است. چون اینترنت، مغز ما را به حواس‌پرتی عادت داده
است. بمحض اینکه حوصله‌مان سر می‌رود، با نگاه‌کردن به گوشی‌مان احساس راحتی می‌کنیم.
این یعنی ما آماده‌ی کار عمیق نیستیم.
شما باید
در برابر وسوسه‌ی چک‌کردنِ ایمیل‌ها، اینستاگرام، توییتر و... مقاومت کنید. وقتی حوصله‌تان
سررفت، دندان روی جگر بگذارید تا تمرکزکردن را یاد بگیرید.
8-
برای اتمام کارتان ضرب‌العجل تعیین
کنید.
داشتنِ وقتی
کمتر برای انجام کار، احترام زمان را بالاتر می‌برد.
9-
رسانه‌های اجتماعی را ترک کنید.
فیس‌بوک،
اینستاگرام یا توییتر ممکن است مزایای اندکی هم داشته باشند ولی کار اصلی آنها دزدیدن
وقت و توجه شماست که برای کار عمیق به شدت به آن دو نیاز دارید. اگر ۳۰ روز از شبکه‌های اجتماعی
دور باشید، متوجه می‌شوید که هیچ اتفاق خاصی نمی‌افتد و بجز چند دوست نزدیک یا خانواده‌تان،
کسی متوجه غیبت شما نمی‌شود. شعارهای انقلابی نظیر «همه چیز حول محور اینترنت می‌چرخد»
را کنار بگذارید. سرویس‌های اینترنتی صرفاً ابزارهایی هستند مثل چکش آهنگر یا قلم‌موی
یک هنرمند که باید برای انجام بهترِ کار، با مهارت و بجا استفاده شوند. این سرویس‌ها
نیروی حیاتیِ جهانِ متصل و مدرن ما نیستند.
آنها می‌توانند
سرگرم‌کننده باشند اما در طرح کلی زندگی‌تان و آنچه می‌خواهید انجام دهید، خواب و خیال
کم‌ارزشی هستند. حواس‌پرتیِ کم‌اهمیتی در میان بسیاری از تهدیداتی هستند که شما را
از کار عمیق منحرف می‌کند. پس برای سرگرم‌کردن خودتان از اینترنت استفاده نکنید و
وقت آزاد‌تان را با چیز‌های با کیفیت‌تری مثل مطالعه، ورزش یا جمع‌های دوستانه پر کنید.
یادتان باشد،
آرامش و معنا را فقط با تمرکز روی انجام «کار عمیق» پیدا خواهید کرد.
پایان.
مصطفی منبری؛ خرداد ۱۳۹۹
نظرات
ارسال یک نظر